مناجات و پندیات
راز و نـیــاز گــوشــۀ آرام بهتـر است وقت دعــا، نشستـن بر بام بهتــر است عبـدالـکـریـم بودن ما اعـتـبــار ماست عبــدِ تو بودن از لقب و نام بهتر است مشتاق دیــدن تو شدم جــای کعـبـه ات اصلا کفن ز جــامۀ احــرام بهتر است بالا نــرفت آنکه بلا دید و شِکــوه کرد حال کسی که ســوختـه آرام بهتر است در کــورۀ گـنـاه دلــم سنـگِ سخـت شد از کوزه های پخته، گلِ خام بهتر است قــانــون امـتحــان خــدا فــرق می کنـد در حال فقر، دادن اطعــام بهتــر است با فقر دوست، لطف به بیگانه نارواست یعنی که دستگیــری اقــوام بهـتـر است خمس نداده مال مـرا زهــر کرده است از نان شبهه، سفرۀ بی شام بهـتر است مــرغ دلـم به مال ربا می رود ز دست مردن از این خزیدن در دام بهتر است |